Ο τοίχος είναι στα δεξιά και το πρωί δεν σηκώθηκα απο την αριστερή πλευρά του κρεββατίου...

Ναι, ένα δύο? Τεστ... Α ωραία, δουλεύει.
...και?
Δεν ξέρω, δεν κάνω τίποτα ιδιαίτερες σκέψεις που να αξίζει να γραφτούν, τουλάχιστον όχι τώρα. Συνήθως σκέφτομαι όταν βαριέμαι ή όταν περπατάω και είναι τόσο εκτός λογικού συνειρμού, που απλά μετά ξεχνάω τι σκεφτόμουν.
Για παράδειγμα ΤΩΡΑ, που βαριέμαι αρκετά, παρατηρώ οτι αρχίζει και με πονάει η πλάτη μου.
Είμαι σε ένα γραφείο, ντυμένη με ντρες κόντ γραφείου φυσικά και έχω μπροστά μου ένα πισι. Και περνώντας την ώρα μου γράφοντας ή γενικότερα κάνοντας κάτι έτσι καθιστή, σκέφτομαι πώς θα κατέληγα αν συνέχιζα αυτή τη δουλειά για αρκετά χρόνια... Μα τι λέω, εννοώ, πως θα καταλήξω μετά από μερικά χρόνια, μιας και οι περισσότερες δουλειές πλέον είναι μπροστά απο πισι.
Λοιπόν για να δω:
Ναι, σίγουρα θα έχω μια ελαφριά τενοντίτιδα στα χέρια λόγω keyboard. Μάλλον θα μου ανέβει η μυωπία και αν όχι, κάτι πάντως θα πάθουν τα ματάκια μου. Η πλάτη μου θα κάνει μια μικρή καμπουρίτσα-κύρτωμα και η λεκάνη μου σιγά σιγά με τα χρόνια θα αρχίσει να στραβώνει, είτε απο το λάθος κάθισμα, είτε απο το σταυροπόδι. Και φυσικά, από τα τακούνια θα βγάλω προβλήματα στα πόδια, τα γόνατα, τη μέση και την πλάτη. Για την ακρίβεια, το νοιώθω αυτό το πράγμα να μου συμβαίνει. Και φυσικά, μετά θα πρέπει να πλακώνομαι στα γυμναστήρια για να κάψω όοοοοοοοολη αυτή την κυτταρίτιδα που θα προκύψει από τους ατελείωτους καφέδες και για να ισιώσω λίγο το κορμάκι μου. Και τον μελλοντικά πλακέ μου κώλο...